Rare Wereld....deel 2. Wat ben jij aso!!
Vanochtend bracht ik de kids naar school en werd ik bijna van het zebrapad afgereden door een man in een rode glimmende auto...ik weet het merk niet meer. Ik weet alleen dat hij vol overgave aan zijn elektrische sigaret zat te teugen. Dat was duidelijk belangrijker dan stoppen bij een zebrapad bij een basisschool waar op dat moment zowel ik, als mijn kinderen wilden oversteken. Hij zag ons wel, maar wilde zijn e-ding niet aan de kant leggen.
Tussen de middag ging ik de kids in de pauze van school halen en mijn dochter en haar vriendinnetje werden bijna van het zebrapad afgereden door een vrouw van rond de 45 in een grijze auto. Het gekke is dat ze eerst stopte en toen mijn dochter het zebrapad betrad gaf ze vol gas. Ze zag mijn dochter. Mijn dochter stond al met één voet op het pad, maar toch gaf dat mens gas.
Na mijn werk ging ik de kids van school halen en werd ik bijna van de stoep bij het zebrapad afgereden door een oudere man (rond de 60/70) in een vierkant rood autootje. Hij keek mij recht in mijn ogen, maar registreerde niet waar hij mee bezig was. Volgens mij keek hij wel, maar hij zag me niet.....
Dat gebeurde vandaag....1 dag.
Waar komt dat gedrag vandaan? Is dit nu zogenaamd 'onbewust asociaal gedrag'? Bij dit soort gedrag zijn we zo druk met onszelf bezig dat we niet meer merken dat anderen zich aan ons gedrag storen. Na even zoeken op het internet blijkt dat 95 % van de Nederlanders zich wel eens 'onbewust asociaal' gedraagt.
Een voorbeeld van 'onbewust asociaal gedrag':
Nog meer voorbeelden van 'onbewust asociaal gedrag':
Maar valt niet stoppen bij het zebrapad hieronder? Zeker in het geval van de vrouw die eerst stopte en daarna toch besloot heel hard over het zebrapad te rijden, betwijfel ik of dit onbewust was.
En wat dan als je iemand ziet vallen....je ziet het gebeuren, maar je steekt geen hand uit. Dat is toch zeker geen onbewust asociaal gedrag?
Hoe kan ik nu iets doen tegen zowel het onbewuste als het bewuste asociale gedrag?
Ten eerste moet ik mij bewust worden van mijn eigen gedrag. Ben ik wel eens onbewust asociaal? Das moeilijk te zeggen. Soms ben ik ook heel druk in mijn hoofd....en dan loop ik zo de trap af zonder te kijken, waardoor ik onderaan de trap eindig en waarna de stofzuiger op mijn hoofd eindigt.
Als ik zo afgeleid kan zijn, kan dit afgeleid zijn dus niet alleen leiden tot een val van de trap. Nee, het kan ook leiden tot onbewust asociaal gedrag. Dus het begint bij bewustwording. Doezel niet in, want voor je het weet val je of word je aso....Bewust stilstaan bij situaties, de automatische piloot moet uit. En verhip....zo zijn we weer terug bij Mindfulness! Wil je nog even teruglezen? Lees het hier!
Maar gedraag ik me wel eens bewust asociaal? Wat is bewust asociaal gedrag?
Je doet iets waar anderen zich aan storen. Je doet dit bewust. Je weet waar je mee bezig ben en dat anderen dat echt niet fijn vinden en toch doe je het. Het maakt je niet uit wat de ander ervan vindt, hoe de ander zich hierbij voelt. Het doorrijden bij het zebrapad bij een school valt voor mij echt onder asociaal gedrag. Van de drie chauffeurs weet ik van twee zeker dat ze mij en de kinderen hebben gezien en ook echt wel wisten waar ze mee bezig waren. De oudere man is een twijfelgeval. Want hij keek mij recht aan, maar tufte gewoon rustig verder, alsof hij zich niet realiseerde dat hij eigenlijk moet stoppen.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik mij niet asociaal gedraag. Ik weeg toch wel alles af. Mijn regel: behandel de ander zoals jijzelf behandelt wil worden. En dan weet je al gauw dat je niet asociaal wil zijn. Ik maak geen misbruik van anderen, beledig niemand, sta voor anderen op, stel mezelf voor, onderbreek niemand tijdens het vertellen van een verhaal. Nee, ik probeer anderen zo goed mogelijk te behandelen. Waarom? Nou, kijk even naar dit filmpje, dan begrijp je al gauw waarom:
Wie goed doet, goed ontmoet. Ik hou van blije mensen en als ik lelijk doe, zal ik geen blije mensen tegen komen.
Maar hoe ga je om met mensen die wel eens lelijk doen? Ik denk dat bewustwording inderdaad nummer 1 is. En nu komt het moeilijke stuk: soms moet je het gedrag negeren en soms moet je mensen op hun gedrag aanspreken. Het negatieve gedrag moet jou niet raken. En das nog best lastig. Want je gaat je ergeren. Je voelt je aangevallen. Dat moet ik dus echt leren....laat het los.
Soms moet je mensen op hun gedrag aanspreken. En dat is echt lastig. Want hoe ga je dat aanpakken? Veel mensen durven het niet. Bang voor de reacties. Maar zo lang iedereen zwijgt, blijft het negatieve gedrag doorgaan. Maar waar ben je bang voor? Nu vraag ik je niet om tussen ruziënde aso's te springen. Nee, begin klein. Spreek de collega aan die de deur voor je neus laat dichtvallen. Je zal zien dat het in dit geval vaak gaat om onbewust asociaal gedrag. Durf iets te zeggen als iemand zijn hond op de stoep laat poepen. Biedt diegene een zakdoek aan of een zakje (als je dat toevallig bij je hebt) en geef aan dat het gewoon vervelend is. Gewoon vervelend en niet nodig. Je hoeft geen ruzie te maken of bemoederend op te treden. Aangeven dat je het hebt gezien en dat je het niet prettig vindt, is vaak al genoeg.
En blijf zelf lekker positief. Help de oudere dame met haar zware tas. Raap de sjaal van het meisje op en ren even achter haar aan om hem terug te geven. En praat eens met de jongen die jou om een euro vraagt voor het slaaphuis. Ik doe dat wel. En ik vind dat prettig. Hij krijgt die euro ook van mij. Ook al weet ik al wat hij ermee gaat doen. Want dat vertelde hij me in alle eerlijkheid. En hoe raar het ook was, het gesprek was interessant en voor mij een euro waard.
Morgen gaan we verder met deze rare wereld. Sorry voor de tussenstop, maar vooral in deze tijd is het belangrijk om hierbij stil te staan.
Een dikke knuffel...zomaar....van een anti-asociale mama xxx
<a href="https://www.bloglovin.com/blog/18369407/?claim=k98uezu3d4b">Follow my blog with Bloglovin</a>
Tussen de middag ging ik de kids in de pauze van school halen en mijn dochter en haar vriendinnetje werden bijna van het zebrapad afgereden door een vrouw van rond de 45 in een grijze auto. Het gekke is dat ze eerst stopte en toen mijn dochter het zebrapad betrad gaf ze vol gas. Ze zag mijn dochter. Mijn dochter stond al met één voet op het pad, maar toch gaf dat mens gas.
Na mijn werk ging ik de kids van school halen en werd ik bijna van de stoep bij het zebrapad afgereden door een oudere man (rond de 60/70) in een vierkant rood autootje. Hij keek mij recht in mijn ogen, maar registreerde niet waar hij mee bezig was. Volgens mij keek hij wel, maar hij zag me niet.....
Dat gebeurde vandaag....1 dag.
Waar komt dat gedrag vandaan? Is dit nu zogenaamd 'onbewust asociaal gedrag'? Bij dit soort gedrag zijn we zo druk met onszelf bezig dat we niet meer merken dat anderen zich aan ons gedrag storen. Na even zoeken op het internet blijkt dat 95 % van de Nederlanders zich wel eens 'onbewust asociaal' gedraagt.
Een voorbeeld van 'onbewust asociaal gedrag':
Nog meer voorbeelden van 'onbewust asociaal gedrag':
- Telefoneren in het openbaar en daarbij hard praten. Je bent heel enthousiast en hebt niet in de gaten dat anderen zich aan je harde gepraat storen.
- Je hond op de stoep laten poepen en het niet opruimen. Je ruimt het niet op omdat je geen zakje bij je hebt.
- De troep uit je auto zo op de stoep of de straat gooien. Je ruimt het niet op omdat je anders te laat op je werk komt.
- De deur niet open houden voor de persoon die na jou komt. Je zit met je hoofd al bij de volgende vergadering.
Maar valt niet stoppen bij het zebrapad hieronder? Zeker in het geval van de vrouw die eerst stopte en daarna toch besloot heel hard over het zebrapad te rijden, betwijfel ik of dit onbewust was.
En wat dan als je iemand ziet vallen....je ziet het gebeuren, maar je steekt geen hand uit. Dat is toch zeker geen onbewust asociaal gedrag?
Hoe kan ik nu iets doen tegen zowel het onbewuste als het bewuste asociale gedrag?
Ten eerste moet ik mij bewust worden van mijn eigen gedrag. Ben ik wel eens onbewust asociaal? Das moeilijk te zeggen. Soms ben ik ook heel druk in mijn hoofd....en dan loop ik zo de trap af zonder te kijken, waardoor ik onderaan de trap eindig en waarna de stofzuiger op mijn hoofd eindigt.
Als ik zo afgeleid kan zijn, kan dit afgeleid zijn dus niet alleen leiden tot een val van de trap. Nee, het kan ook leiden tot onbewust asociaal gedrag. Dus het begint bij bewustwording. Doezel niet in, want voor je het weet val je of word je aso....Bewust stilstaan bij situaties, de automatische piloot moet uit. En verhip....zo zijn we weer terug bij Mindfulness! Wil je nog even teruglezen? Lees het hier!
Maar gedraag ik me wel eens bewust asociaal? Wat is bewust asociaal gedrag?
Je doet iets waar anderen zich aan storen. Je doet dit bewust. Je weet waar je mee bezig ben en dat anderen dat echt niet fijn vinden en toch doe je het. Het maakt je niet uit wat de ander ervan vindt, hoe de ander zich hierbij voelt. Het doorrijden bij het zebrapad bij een school valt voor mij echt onder asociaal gedrag. Van de drie chauffeurs weet ik van twee zeker dat ze mij en de kinderen hebben gezien en ook echt wel wisten waar ze mee bezig waren. De oudere man is een twijfelgeval. Want hij keek mij recht aan, maar tufte gewoon rustig verder, alsof hij zich niet realiseerde dat hij eigenlijk moet stoppen.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik mij niet asociaal gedraag. Ik weeg toch wel alles af. Mijn regel: behandel de ander zoals jijzelf behandelt wil worden. En dan weet je al gauw dat je niet asociaal wil zijn. Ik maak geen misbruik van anderen, beledig niemand, sta voor anderen op, stel mezelf voor, onderbreek niemand tijdens het vertellen van een verhaal. Nee, ik probeer anderen zo goed mogelijk te behandelen. Waarom? Nou, kijk even naar dit filmpje, dan begrijp je al gauw waarom:
Wie goed doet, goed ontmoet. Ik hou van blije mensen en als ik lelijk doe, zal ik geen blije mensen tegen komen.
Maar hoe ga je om met mensen die wel eens lelijk doen? Ik denk dat bewustwording inderdaad nummer 1 is. En nu komt het moeilijke stuk: soms moet je het gedrag negeren en soms moet je mensen op hun gedrag aanspreken. Het negatieve gedrag moet jou niet raken. En das nog best lastig. Want je gaat je ergeren. Je voelt je aangevallen. Dat moet ik dus echt leren....laat het los.
Soms moet je mensen op hun gedrag aanspreken. En dat is echt lastig. Want hoe ga je dat aanpakken? Veel mensen durven het niet. Bang voor de reacties. Maar zo lang iedereen zwijgt, blijft het negatieve gedrag doorgaan. Maar waar ben je bang voor? Nu vraag ik je niet om tussen ruziënde aso's te springen. Nee, begin klein. Spreek de collega aan die de deur voor je neus laat dichtvallen. Je zal zien dat het in dit geval vaak gaat om onbewust asociaal gedrag. Durf iets te zeggen als iemand zijn hond op de stoep laat poepen. Biedt diegene een zakdoek aan of een zakje (als je dat toevallig bij je hebt) en geef aan dat het gewoon vervelend is. Gewoon vervelend en niet nodig. Je hoeft geen ruzie te maken of bemoederend op te treden. Aangeven dat je het hebt gezien en dat je het niet prettig vindt, is vaak al genoeg.
En blijf zelf lekker positief. Help de oudere dame met haar zware tas. Raap de sjaal van het meisje op en ren even achter haar aan om hem terug te geven. En praat eens met de jongen die jou om een euro vraagt voor het slaaphuis. Ik doe dat wel. En ik vind dat prettig. Hij krijgt die euro ook van mij. Ook al weet ik al wat hij ermee gaat doen. Want dat vertelde hij me in alle eerlijkheid. En hoe raar het ook was, het gesprek was interessant en voor mij een euro waard.
Morgen gaan we verder met deze rare wereld. Sorry voor de tussenstop, maar vooral in deze tijd is het belangrijk om hierbij stil te staan.
Een dikke knuffel...zomaar....van een anti-asociale mama xxx
<a href="https://www.bloglovin.com/blog/18369407/?claim=k98uezu3d4b">Follow my blog with Bloglovin</a>
Reacties
Een reactie posten