Het Hoe van Geluk: Deel 10: Wees trouw aan je doelen.

Heeft iedereen doelen? Weet iedereen wat zijn of haar doel is? Weet ik dat eigenlijk wel? 

Het schijnt dat iedereen wel bepaalde doelen in het leven heeft. En het schijnt dat die doelen van mens tot mens enorm kunnen verschillen.

Het is trouwens wetenschappelijk bewezen dat doelgericht werken leidt tot betere resultaten. Als je jezelf een doel stelt, ga je automatisch meer je best doen om dat doel te bereiken. 

Een doel is iets wat je bewust nastreeft.Wat zijn dan nu mijn doelen? Ik denk en ik denk en ik denk en weet je....ik kan niet zomaar een lijstje ophoesten. 

Waar moet ik beginnen? Ik denk dat ik me het volgende moet gaan afvragen: 
  1. Wat wil ik bereiken?
  2. Wat gebeurt er nu?
  3. Wat zou ik nog kunnen doen?
Doelen kunnen groot zijn (ik wil een sterk, afgetraind lijf hebben of ik wil vegetariër worden) of iets kleiner (ik wil elke week minstens 2 x sporten of ik eet 3 x per week geen vlees). Soms mag je de lat hoog leggen en een groot doel nastreven. Maar probeer niet tegelijk een aantal grote doelen te bereiken. Dat wordt te zwaar en de kans dat je dan afhaakt is groot. 

Waar moet zo'n doelstelling eigenlijk aan voldoen? Daarvoor kun je het SMART systeem gebruiken: 
Doelen moeten
  • Specifiek (duidelijk omschreven);
  • Meetbaar;
  • Acceptabel; 
  • Realistisch;
  • Tijdgebonden;
zijn. 

Dat klinkt wel erg star en is misschien meer geschikt voor bedrijfsdoelen. Heb ik wel zin om alles in mijn leven op deze manier te beschrijven? 

Ik ga mijn doelen eens vastleggen. 
  1. Wat wil ik bereiken? Ach joh.....van alles. Ik wil creativiteit in mijn werk toepassen, ik wil mijn kinderen een goed leven geven, ik wil ze ook een goede opvoeding geven, ik wil genieten van het leven, ik wil succesvol zijn, ik wil er voor vrienden en familie zijn, ik wil gezonder leven, ik wil meer innerlijke rust vinden. 
  2. Wat gebeurt nu? Eerlijk? Soms heel veel en soms bitter weinig. Ik merk dat het hebben van doelen ook wel eens negatief werkt. Er is altijd een bepaalde druk aanwezig. Die doelen zitten altijd achterin mijn hoofd. Ook al weet ik dat het mijn echt pure doelen moeten zijn en niet de doelen die de omgeving of samenleving op mijn schouders legt. Maar toch wil ik het beste, meest succesvolle, het gezondste en sportiefste...en daar gaat het bij mij dus mis. Want des te meer ik me richt op die doelen, des te hoger mijn frustratieniveau wordt. 
  3. Wat zou ik nog kunnen doen? Weet je....mij lijkt het beste om me wel bewust te worden van die doelen, maar ze dan ook meteen los te laten. Want ik wil niet meer gebukt gaan onder doelen. Ook al is het wetenschappelijk bewezen, ik kan er niet te veel in mee gaan. Misschien is dat iets dat persoonlijk is en dus bij mij alleen niet zo werkt. Maar ik sla door in mijn doelen en dat houd ik dan even vol, waarna ik weer opgeef en weer juist doe wat ik niet moet doen. Ongezond leven, laat naar bed, gefrustreerd raken, niet doorzetten en geen zin om te sporten. Ik moet al zoveel en moet ik die doelen dan ook nog eens gaan bereiken? 
En...heb ik wel overal invloed op? Sommige dingen heb ik gewoonweg niet in de hand. Soms loopt de dag anders en kom ik oprecht niet eens aan sporten toe. En met twee schoolgaande kids, een verbouwing, een baan, een man en een hond....is het dan wel wijs om ook nog aan een studie te beginnen?

Ik kwam het volgende tegen op Youtube (echt het kijken waard!). 



Wat ik dus wel kan doen, is mijn gedrag aanpassen. Meer doelgericht gedrag vertonen. Als ik tijd heb en ik heb zin, sport ik. Als ik tijd heb en ik ben mentaal nog fit, dan studeer ik thuis. Qua gezond leven....das een puntje, want ik heb daar moeite mee. Ben geen die-hard....geen doorbijter. Maar goed, daar schrijf ik voor het einde van het jaar nog uitgebreid over. Aha! Ik heb een doel! 

Wat we niet moeten vergeten is dat het in het leven eigenlijk niet altijd om het doel gaat. Het gaat met name om het werken naar dat doel. Het werken naar het doel toe is vaak nog mooier, leuker en meer inspirerend dan het uiteindelijke bereiken van dat doel. Ik schilder en streef naar het maken van een mooi schilderij. Maar vaak is het moment van afronden ook weer een moment van afscheid. Het schilderen was immers zo leuk. Nu het doek af is....wat nu? En zo is het met meer dingen. Vergeet bij het nastreven van je doelen niet te leven en leg de lat niet te hoog. 

Mijn conclusie: denk na over de dingen die je graag wil bereiken, maar leg je focus op je gedrag en het moment. Vooruit kijken mag en plannen ook, maar ga niet piekeren. Het leven is een reis en er zijn bezienswaardigheden genoeg die je niet mag missen. Dus beleef de momenten bewust en kijk om je heen. 

Veel liefs, van een doelbewuste mama die met goede moed door het leven reist, xxx



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afbeelding
Hoe kom ik hier terecht? En vooral......waar wil ik heen?  Twee zeer filosofische vragen, gesteld door een totaal niet filosofisch ingesteld persoon. Ik stond daar nooit bij stil, leefde voort van dag tot dag. Hoe kun je ook anders als jonge moeder van twee kids en een drukke baan en een fikse verbouwing en ..en ..en. Ik had daar geen tijd voor. Geen tijd om te beseffen waar de tijd heen vloog. Ken je dat? Dat je op donderdagochtend om 07.30 uur aan de ontbijttafel zit, terwijl twee mega drukke kinderen kibbelen over wie nou eerst de chocopasta mag, ondertussen een flink glas melk omstotend en onverstoorbaar verder ruziemakend, weigeren om een vaatdoekje uit de keuken te halen. Zij zijn beiden duidelijk ochtendmensen. Ik ben dat in mindere mate. Dat is een understatement. Ik ben dat niet. Ik ben diegene die eerst een flinke kop koffie achterover moet keilen om me mens te voelen. Maar ik dwaal af. Ken je dat gevoel? Dat gevoel dat je bekruipt terwijl de koffiepadmachine vr...
Meer lezen

Even afdwalen...

Afbeelding
....van het pad.  Twee dagen maar....twee dagen blogstilte heeft mij niet goed gedaan. En dat moet ik dus ook maar niet meer doen. Ik zal dit even toelichten. Op dit moment zit ik in een lastige fase. En die fase is een soort kip en ei verhaal. En ik moet er nu achter komen wat er eerder was. De kip of dat ei... En ook dat zal ik dan even toelichten. Al jaren heb ik al last van goede periodes van lichamelijke fitheid en goede prestaties. Ik voel mij dan gewoon goed tot super en kan de wereld aan. Daarnaast heb ik jammer genoeg ook fasen van ontzettend veel pijn in mijn spieren en maag en darm. Volgens de dokter heeft dat een naam, maar aan die naam heb ik zelf een behoorlijke hekel. Hij noemt het fibromyalgie. Ik noem het vooral irritant. Ook heb ik daar nog andere benamingen voor, maar die laat ik achterwege. Tijdens die periodes ben ik lichtelijk depressief, futloos en niet mezelf. Ik heb dit voor velen verzwegen. Zag dit als iets dat niet bij mij hoorde en dus niet ter...
Meer lezen

Alles over aangeleerde hulpeloosheid en hoe de olifant eindelijk kon ontsnappen....

Afbeelding
Ok, we beginnen vandaag heel even met een kort filmpje:  Gezien? Prima, dan kunnen we nu eindelijk beginnen. Een paar weken geleden ben ik weer gaan studeren. Twee studies tegelijk nog wel. En hoewel het wennen is om mijn tijd optimaal te verdelen, geniet ik van elke minuut. Waar ik zo'n twee jaar geleden dagelijks tijd tekort kwam, houd ik nu tijd over om te schrijven en te leren. Waar ik vroeger gaar kookte in mijn eigen stress en ellende, ben ik nu alleen nog maar gewoon gelukkig. Ik was vastgebonden, net als de olifant in het filmpje. Alleen was ik dat geheel zelf schuld. De olifant die als kleine baby olifant door een vreselijke tiran wordt vastgebonden en daardoor als grote olifant zijn eigen kracht en mogelijkheden niet meer ziet, is zo geworden door toedoen van die vreselijke tiran. Ik had mezelf vastgebonden en in een denkbeeldige gevangenis gezet. Hoe erg is dat dan? Aangeleerde hulpeloosheid had me kreupel gemaakt. Ik dacht echt dat ik gedoemd was om mij...
Meer lezen