Mind Full of What? Een blog over de kunst van het leven.

27 juli 1977. Das vandaag dus 41 jaar geleden. Zo voel ik me natuurlijk niet....als iemand van 41. Ik zou niet eens weten hoe dat moet. Ik ben wel blij dat ik 41 ben. Want wat was ik naïef met 21. Onbeholpen met 28. Ongeduldig met 31. Soms wat moedeloos met 34. Rusteloos met 39. Ietwat in de war met 40. En nu ik 41 ben, kan ik zeggen...F*ck it! Ik ben blij met mijn eigen eigenwijze ik. Eigenwijs was ik altijd al. Maar ik heb me ook jaren aangepast aan de grillen en nukken van anderen. Ik was een vrouwelijke Dr. Phil (met haar en zonder snor), terwijl ikzelf ook wel worstelde met de problemen van alledag. Wat me nu achteraf opvalt, is dat ik vooral luisterde, zonder zelf veel te vertellen. En dat is een belangrijk punt. Ik had namelijk tijdens al die moeilijke tijden mijn eigen Dr. Phil in mijn hoofd. De gesprekken met mezelf, hebben mij altijd op het goede pad teruggebracht. Het waren niet de vrienden en niet de familie (hoewel ik deze mensen altijd dankbaar zal blijven, nat

Een draaiende bol. Geen touwtjes, geen trucjes. Hij draait gestaag om zijn eigen as. Daar doet ie 23 uur, 56 minuten en 4 seconden over. En die draaiende bol heeft maar één vijand. Nou ja, één....ongeveer 7,442 miljard kleine vijanden. En die 7,442 miljard vijanden zijn ook nog eens allemaal elkaars vijand. Als kleine vervelende parasieten maken ze de aarde en elkaar stelselmatig kapot. Ze zijn egoïstisch, dom, lui en ronduit gemeen. En...ze hebben geen rem en denderen maar voort. Je zou toch zomaar een ontzettend hekel aan ze krijgen, hè? Was het niet zo dat je zelf ook een van die verrotte parasieten bent. Zonder het in de gaten te hebben, werk je eraan mee. De mens is de vijand. En hij weigert er ook maar iets aan te doen. Ik hoop niet dat ik je hiermee kwets. Velen zijn zich al bewust van die vijandigheid richting onze prachtige blauwe planeet. Velen gaan de strijd aan en zijn milieubewust, duurzaam, vegetarisch of veganistisch. Maar nog veel meer mensen boeit het allemaal