Mind Full of What? Een blog over de kunst van het leven.

1. Ben je: a. Altijd druk? b. Altijd moe? c. Altijd ietwat vergeetachtig? d. Van alle drie een beetje? Heb je a, b, c, of d ingevuld? HAHA! 2. Dan is deze blog er speciaal voor jou! Want dan ben je naar alle waarschijnlijkheid: a. Overdreven betrokken. b. Overladen met te veel werk. c. Overmatig verantwoordelijk. d. Overbelast. e. Van alle drie een beetje. Het maakt niet uit wat je bij 2 kiest.. Het is allemaal niet mooi, goed, fijn of de bedoeling. Maar wat doe je er aan? Nou heel veel! Bijvoorbeeld gauw verder lezen! Want dit blogbericht is er om je te helpen. Inzicht 1.  Weet dit: als je door blijft ploeteren zal waarschijnlijk het volgende gebeuren: Je raast maar door. Je blijft 'Ja' knikken. Je neemt meer werk aan. Je wil iedereen te vriend houden. Je trekt het niet meer. Je gaat afspraken afzeggen. Je haalt jouw deadlines niet meer. Resultaat 1: Je bent niet te vertrouwen. Je maakt immers niets af en je komt afspraken niet na. Je stapt uit

De viltstift lijkt over het papier te vliegen. Is het een monster? Of toch een griezelhuis? Wat zal het vandaag worden? Hij lacht in zichzelf en zijn tong steekt iets uit zijn mondje. Na nog 10 viltstiftwisselingen is hij klaar en laat hij mij trots het resultaat zien. Geen monster en geen griezelhuis. Dit keer is het een oerwoud, met apen in de bomen en een grote krokodil op de voorgrond. De wolken zijn blauw en de lucht is wit. Dat kan zomaar. "Kijk! Ik heb ook linialen getekend!" ...linialen. "Lianen, bedoel je, toch?". "Ja, linialen, mama, kijk!". Hij is trots op zijn werk. Niet onzeker, nee, gewoon trots. Hij ruimt de stiften op en ploft op de bank. Tijd voor pauze. Hij heeft immers hard gewerkt. De volgende dag nemen we de tijd om te kleien en te bouwen. Samen. We maken cakejes en een bord met groene spaghetti met rode saus en gele gehaktballen. We bouwen een stad en een tempel en een weg met waterputten. We praten en leren nieuwe dingen van

Ok, we beginnen vandaag heel even met een kort filmpje:  Gezien? Prima, dan kunnen we nu eindelijk beginnen. Een paar weken geleden ben ik weer gaan studeren. Twee studies tegelijk nog wel. En hoewel het wennen is om mijn tijd optimaal te verdelen, geniet ik van elke minuut. Waar ik zo'n twee jaar geleden dagelijks tijd tekort kwam, houd ik nu tijd over om te schrijven en te leren. Waar ik vroeger gaar kookte in mijn eigen stress en ellende, ben ik nu alleen nog maar gewoon gelukkig. Ik was vastgebonden, net als de olifant in het filmpje. Alleen was ik dat geheel zelf schuld. De olifant die als kleine baby olifant door een vreselijke tiran wordt vastgebonden en daardoor als grote olifant zijn eigen kracht en mogelijkheden niet meer ziet, is zo geworden door toedoen van die vreselijke tiran. Ik had mezelf vastgebonden en in een denkbeeldige gevangenis gezet. Hoe erg is dat dan? Aangeleerde hulpeloosheid had me kreupel gemaakt. Ik dacht echt dat ik gedoemd was om mij

Ken je dat? Dat gevoel dat je altijd overal achteraan hobbelt? Dat je huis altijd wel ietwat smerig is, je werk nooit klaar is, je eten vaker aangebrand dan lekker is, de koelkast te leeg is en je lijf chronisch doodmoe is?  Hoe doen anderen dat? Hebben zij hun zaakjes wel perfect voor elkaar? Krijgen zij wel hun werk klaar binnen de deadlines? Hebben ze zelfs nog tijd voor hobby's?  Wat doe ik fout? HELP! Helaas is de mens van nature niet rationeel. De mens laat zich liever leiden door emoties en minder graag door feiten. We nemen niet graag besluiten en houden onszelf dag in dag uit voor de gek. We zijn stuk voor stuk liever lui dan moe en vinden het moeilijk om prioriteiten te stellen.  Gelukkig kunnen we wel veranderen. Als we maar willen. En we kunnen leren om productiever te zijn. Daar zijn namelijk een aantal slimme trucjes voor. Vandaag neem ik de tijd om je kennis te laten maken met een nieuwe manier van leven en werken:  Dingen gedaan krijgen voor dummies: maak ke

Gek hoe het allemaal werkt in het leven. Als je het leuk hebt, lijkt de tijd te vliegen. En als je iets vervelends doet, dan kruipen de seconden voorbij. Onzin. Want seconden duren altijd precies even lang. Of niet? De relativiteitstheorie van Einstein bewijst het: tijd is niet absoluut, maar relatief. Want volgens deze theorie kan de tijd op sommige plekken echt stilstaan. Als je in een trein rijdt en versnelt, gaat jouw tijd ten opzichte van de tijd van de waarnemer van de trein (en die dus stilstaat) langzamer. Het is amper te bevatten...deze vreemde theorie. Tijd. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Tijd is niet te vangen, niet bij te houden, niet te stoppen. Behalve als je dus in een raketje met zeer hoge snelheid door de ruimte zoeft. Dan gaat de tijd ineens veel langzamer. Maar omdat wij allemaal vrijwel niet in een raketje in de ruimte zoeven, hebben we met z'n allen toch wel altijd een chronisch gebrek aan tijd. Of toch niet? Is deze stelling misschien ook sle

Ik praat graag en veel. Maar ik luister ook graag. Misschien doe ik dat stiekem nog wel liever. En misschien is dat dan ook meteen de reden dat ik meer uit mijn leven wil halen. Ik wil mensen verder helpen. En dan moet ik op de eerste plaats goed kunnen luisteren. En dat heb ik de laatste tijd dus ook heel goed gedaan. Maar dat is niet het enige dat ik deed. Ik bekeek iedereen van top tot teen. Hield elke beweging, hoe subtiel dan ook, in de gaten. Elke oogopslag, elke aarzeling heeft betekenis. En mijn conclusie verbaasde mij ontzettend. Ik moest namelijk het volgende concluderen: We weten allemaal heel erg goed hoe het allemaal moet, maar we vertikken het om het beter te doen.  Tijdens de verschillende gesprekken met heel verschillende mensen kwamen allerlei onderwerpen langs; van vermoeidheid, via depressiviteit, naar relatieproblemen en onzekerheden. Maar het gekke is, tijdens die gesprekken hoorde ik ook direct de oplossingen: van vroeg naar bed gaan, via het maken van

Ik hou van vroeger. Van hoe het leven was, toen ik nog een kind was. Minder werkdruk, minder prikkels, meer gezelligheid. Zo voelt het soms en ...zo is het soms ook. Maar het 'houden van vroeger' mag niet omslaan in een 'verlangen naar vroeger'. Ik koester wat was en omarm de toekomst. Daarbij moet ik toegeven dat ik altijd best lang moest wennen aan nieuwe dingen, nieuwe technologieën, nieuwe werkwijzen. Ik tik hier met opzet 'moest', want ik ben veranderd. Want waarom moest ik wennen? Waarom duurde het even voordat ik in de gaten had hoe iets nieuws functioneert?  Zal ik het je maar meteen vertellen? Prima... Desinteresse en verzet.  Het interesseerde me niet en daardoor ging ik in verzet. Met de hakken in het zand en vrij hard 'nee' schudden.  Waarom ik nu anders ben? Omdat ik inzag dat ik niet anders kon. Ik kan de ontwikkelingen niet stoppen, dus het beste dat ik kan doen, is erin meegaan en het leuk vinden. En dat werkt. Waar i

Deze week twijfelde ik even. Ik wist niet of ik wel door moest gaan met deze blog. Mijn reis gaat voort...maar moest ik wel blijven schrijven? Mijn laatste post werd ineens amper gelezen en ik voelde me...teleurgesteld. Terwijl het aantal lezers mij nooit heeft geïnteresseerd. Ik schrijf vooral voor mezelf en als ik ook maar 1 iemand kan bereiken en verder helpen, dan ben ik al tevreden. Tenminste...dat dacht ik. Natuurlijk is het leuk om 'gelezen' te worden en feedback te krijgen. Maar dit keer bleef dat uit. Dat komt ook voor een groot deel doordat ik geen echt marketingtalent heb. Mezelf 'verkopen' is niet mijn ding. Ik was vergeten om mijn blogpost op bepaalde plekken te delen en dus bleef het aantal lezers laag. Gemiste kans, dacht ik nog. Jammer...misschien is dit toch niet 'mijn ding'...dat schrijven. Ik kroop even somber in een hoekje van de bank en vroeg me af hoe ik er überhaupt bij gekomen was ...bij dat schrijven. En toen dacht ik aan dat kl

Er komt een moment in je leven dat je ermee moet stoppen. Je kan het niet altijd blijven doen, want het maakt je leven alleen maar moeilijker. Je kan het stoppen wel uitstellen, maar echt....stop maar met dat uitstellen, want het heeft totaal geen nut. Van uitstel komt afstel en van afstel komt spijt. Dus stop met die eeuwige 'zelfsabotage' en begin vandaag nog met veel meer 'zelfliefde' en zelfzorg. Om je te helpen, heb ik hard nagedacht...speciaal voor jou! En ik heb een lijstje voor je samengesteld. Het is geen eindig lijstje. Er kunnen altijd nog dingen worden toegevoegd. Maar het is een mooie basis voor een gelukkig leven. Hier komt 'ie dan: MIJN LIJSTJE VAN DINGEN WAARMEE JE VANDAAG NOG MOET STOPPEN! En natuurlijk de dingen die je vanaf vandaag elke dag gaat doen.  STOP NU MET: Twijfelen en overdenken. Neem wel even de tijd om rustig na te denken bij een te nemen beslissing. Maar blijf niet hangen in het denkproces. 'Overanalyseren' zorgt er