Het Hoe van Geluk: Deel 11: Wees gelovig en/ of spiritueel en Deel 12: Zorg goed voor je lijf.

Het is de laatste dag van het jaar. 2016 is bijna voorbij. Voor mij was het een jaar met veel ups en downs. Ik zit momenteel nog even in zo'n downwaardse mood. Maar toch ga ik vandaag positief bekijken en het jaar goed afsluiten. Want wat heb ik geleerd? Optimisme is gelukkig makend en ook in moeilijke tijden moet je vooruit kijken, ik ben dankbaar voor mijn herinneringen en dankbaar voor wat ik heb en ik ben benieuwd naar wat nog gaat komen.

En dan kom ik dus aan bij deel 11 van het Hoe van geluk.

Wees gelovig en/ of spiritueel. 

Das nogal wat. Ik ben dus katholiek opgevoed, maar eerlijk? Ik was deze kerst in de kerk en die preken van die pastoor deden mij niets. Wat een hoop geblablablablablablabla......het zijn steeds dezelfde verhalen. Men neemt zich niet eens de moeite om ze in een moderner jasje te steken. Nee, het blijft bij "bla bla...moeilijk woord....bla bla bla...moeilijk woord......bla....". En tja, weg is mijn aandacht. Ik kan wel genieten van de schoonheid van de kerk. De schilderingen en de beelden. Maar het verhaal? Nee, dat doet mij niks. 

Hoewel ik wel wil geloven in iets meer, in een god of iets goddelijks, geloof ik niet in de ons voorgeschotelde verhalen. Ik wil er wel iets positiefs uithalen, maar nog eerlijker? Wat heeft het voor nut? Is het niet beter om zelf aan je goedheid te werken? Om zelf het beste te doen en een voorbeeld te zijn? Wat heb ik aan verhalen uit vervlogen tijden, die waarschijnlijk niet eens waargebeurd zijn? Net als bij sprookjes zit in elk verhaal zeker een leerzaam doel of een verborgen levenswijsheid. Maar ik kan me niet herkennen in die verhalen. Ik zoek er niets in en het doet mij dan ook niks. 

Dus ik ga de komende tijd toch maar eens op zoek naar wat mij op geloofsgebied wel kan raken. Ik moet mij er maar eens in verdiepen. Want er zijn zoveel mogelijkheden, zoveel rituelen, zoveel invalshoeken. 

Ben ik dan wel spiritueel? Wil je weer een eerlijk antwoord? Nee. En wat vind ik dat jammer. Want ik zou het wel willen zijn. Maar ik voel er weer niet genoeg bij. Ik vind het wel allemaal interessant. Maar zweverig maakt me duizelig en tja, daar hou ik niet van. 

Het lijkt mij dus het beste om een goed voornemen voor 2017 vast te leggen: ik ga in 2017 op zoek naar mijn gelovige en/ of spirituele kant. Wie weet wat ik vind. Misschien heb ik er wel echt iets aan. Who knows?

Dan kom ik meteen aan bij Deel 12......en dan gaan we richting een grote uitdaging. Een uitdaging die bij iedereen ieder jaar terug komt in het lijstje van goede voornemens: 

Zorg goed voor je lijf. 

AI...ja......dat is een gevoelig punt. Want hoe belangrijk is dit dan wel niet? Ik realiseer me dat ik met mijn fibromyalgie en mijn zwakke maag extra veel aandacht aan mijn lijf moet geven. Ik moet al veel dingen laten, want als ik ze wel doe of eet dan heb ik lichamelijke klachten. 

Maar als we nu toch al de hele tijd zo eerlijk zijn, zal ik je oprecht vertellen hoe ik me daar soms bij voel....als een kleuter die geen snoepje mag. Ik vind het dan allemaal maar oneerlijk. Ja, echt ik zit nog in de "hoe oneerlijk is dat dan dat ik al die ongezonde dingen niet kan eten, want ik wil dat ook en waarom mag ik dat nou niet...nou! "...pruillip. 

En wat doen opstandige kleuters? Juist....die gaan dat soms stiekem doen. En dus haal ik mezelf keer op keer onderuit. En ik mag heus wel eens iets ongezonds eten, das echt geen probleem. Maar ik blijf dat dan periodes doen, totdat ik onderuit ga. Erg jammer. 

Ik vind het dus heel moeilijk om me te blijven motiveren en mezelf te overtuigen dat gezond eten juist jezelf verwennen is. Hoe krijg ik die knop dat om? Hoe zorg ik dat ik me aan mijn voedingsschema houdt en niet overga in de kleutermodus? 

Hetzelfde geldt trouwens voor genotsmiddelen van alcohol tot sigaren. En ik weet het....het is niet goed, maar ach...ach en wee. 

Hoe graag wil ik zo'n gezondheidsgoeroe worden, inclusief sapcentrifuge (heb ik....maar das dan ook alles), strak lijf en ijzersterke discipline. Maar ja, dan moet je ook vroeg naar bed en dat bed weet ik 's avonds maar moeilijk te vinden. Stom...ik zoek niet eens. Ik blijf gewoon zitten....

Ik ben er niet trots op, maar ik ben een watje, een loser, een kleuter op het gebied van verzorging van mijn lijf. En dat wil ik volgend jaar eindelijk aanpakken. En dan zal ik toch ook op dit gebied volwassener moeten worden. Moeten inzien dat het van levensbelang is om mijn leven anders aan te pakken. Ik wil immers oud worden en dan ook nog liefst een beetje gezond oud worden. 

Mijn grootste angst is mijn eigen manipulatieve gedrag, mijn eigen "onderuithaalmanoeuvres". Ik ben dus bang voor mezelf. Ik hoor het mezelf alweer denken: "wat ben je saai......waarom zou je dat drankje nou laten staan? De rest drinkt toch ook gezellig mee?" of  "Ach, eet dat stuk chocola nou maar gewoon, je moet je toch iets gunnen kunnen?". Ik denk dan niet aan de volgende dag als ik met maagpijn op de bank zit met een kruikje. Anderen kunnen inderdaad meer verschillende dingen eten en drinken, maar zij hebben daar geen last van. Ik wel. En daar moet ik echt mee leren leven. 

Ik ben dus bang dat ik saai word. Saai voor mezelf en saai voor anderen. Ik eet dan geen taart mee en geen chocola. Ik kan niet altijd mee op stap en moet vaker aan de thee. Ik laat de rookwaar voor wat het is en ga niet met je mee naar buiten. Want ik word er ziek van. En wat is erger? Ziek of saai? En ben je nou echt saai omdat je kiest voor een gezondere levensstijl? Of is dat een van mijn hersenspinsels, die ik heb gefabriceerd om toch maar te blijven hangen in mijn oude patronen? 

Zeg maar niets....ik weet het antwoord al. 

Dus: 2017 wordt een jaar van volwassenheid. Een jaar van ontdekking van eventueel geloof en spiritualiteit. Daarnaast wordt het een jaar van zelfzorg en zoeken naar de juiste weg om mijn innerlijke kleuter te kalmeren. 

Lieve volgers, ik wens jullie een succesvol jaar, vol nieuwe ontdekkingen en ervaringen. Vol goede moed en avonturen. Vol liefde geluk en gezondheid! Tot volgende jaar! 

Liefs, 

Joyce