Geef een beetje meer...
Geven maakt gelukkig. Echt waar.
Ik kan mij verheugen op het moment dat ik het cadeautje mag overhandigen. En hoe mooi is het als diegene het gekochte ook echt helemaal geweldig vindt. Daar doe ik het voor.
Eerlijk? Ik vind het zelfs leuker om iemand iets te geven dan om iets te krijgen.
En geven hoeft geen geld te kosten. Naast de spullen die je al hebt en niet gebruikt, kun je er ook voor kiezen om gewoon een beetje aandacht te geven. Geven is ook een goed gesprek, een avondje samen iets doen, iemand helpen bij het opruimen van de tuin. De meest kostbare dingen kosten geen cent. Ik vind het persoonlijk helemaal geweldig om iets te geven dat ik zelf heb gemaakt. Bijvoorbeeld een schilderij, een zelf gestekt plantje, een kerstkrans, knutsel en frustelwerkjes.
Geven geeft je voldoening. Dat is mijn mening. Maar hoe zit het in de praktijk? Wat kan ik terugvinden in mijn bibliotheek en op het grote wijze web?
Maakt geld eigenlijk gelukkig?
Uit onderzoek blijkt dat dit soms het geval is. Bijvoorbeeld als een straatarm iemand ineens rijk wordt, dan gaat zijn leven er inderdaad wel wat rooskleuriger uitzien. Maar hoe zit het met de gemiddelde mens met een gemiddeld inkomen?
Dit is onderzocht door Elizabeth Dunn, Lara Aknin (psychologen uit Vancouver, Canada) en Michael Norton (Marketingonderzoeker van de bekende Harvard Business School, Boston VS). Zij onderzochten of het weggeven van geld inderdaad voor een geluksgevoel zorgt.
En wat blijkt? Geld weggeven maakt inderdaad gelukkiger. En geld aan jezelf uitgeven geeft geen langdurig geluksgevoel. Het maakt even blij, maar dit gevoel ebt weer snel weg. Gulheid geeft een langer aanhoudend gevoel van tevredenheid. Het blijkt dat dit gelukkig makende weggeven zowel in westerse landen als in ontwikkelingslanden zijn effect heeft. Dit geversgeluk is van jongs af aan ingebakken in ons brein, omdat het voor onze soort uiteindelijk voordelig is. Het zorgt immers voor een prettig gevoel en dat is weer goed voor onze verdere ontwikkeling.
Maar zijn multimiljonairs dan niet gelukkig?
Zij kunnen immers alles zomaar kopen. Hebben geen zorgen over het betalen van rekeningen. Maken zich geen zorgen over het betalen van studies van de kids of het aflossen van de hypotheek. Maar bakken met geld, betekent bakken met aanpassingen aan je leven. Bakken met zorgen over hoe je aan de top kan blijven. Bakken met zorgen over je uiterlijk, je maatpak, ben je wel hip, rijk, mooi genoeg. En maakt die boot nu nog echt gelukkig of die nieuwe jurk? Kun je nog wel tevreden zijn of wil je toch echt altijd meer? En wat als er geen meer meer is? Als je 10 auto's hebt? Het huis van je dromen hebt gekocht? Al 20 keer naar Dubai bent geweest en zelfs die geweldige vakantie je niet meer kan boeien? Wordt het leven dan niet ineens ontzettend leeg en waardeloos? Als je je nergens meer op kunt verheugen? Nergens over kan dromen of naar toe kan leven?
Het is niet voor niks dat winnaars van loterijen professionele begeleiding krijgen. Ze moeten leren leven met het geld. Je hele leven wordt overhoop gehaald. Je hebt geld. Maar heb je dan meteen geen zorgen meer? Nou, je hebt dan gewoon andere zorgen. Want als je kan stoppen met je baan, wat ga je dan doen? En als je kan kopen wat je wil, wat brengt dat dan? Das zeker even mooi, zeker als je leven van maand tot maand werd geleefd en de maand soms ietwat te lang was voor de stroom rekeningen die binnen kwam. Maar als je gewend bent aan je nieuwe leven als loterijwinnaar, ben je dan gelukkiger dan voor het winnen van de loterij?
En wat lees ik deze week in de Metro: nee, de winnaars zijn niet gelukkiger. Dat blijkt uit een enquête onder 1800 winnaars van 10.000 euro of meer. Van die winnaars zegt 70 procent niet gelukkiger te zijn door het winnen van de loterij. Slechts 2 procent van de ondervraagden stopt met werken. Er worden geen dure auto's aangeschaft en geen nieuwe huizen gekocht. Wel blijkt dat er onder de ondervraagden behoefte is om geld en cadeaus weg te geven. Want voor jezelf houden....je raadt het al....maakt niet gelukkig.
Vrijgevigheid.
Dana is een Pali-woord (Pali is de taal van het Theravada Boeddhisme) en wordt meestal vertaald als vrijgevigheid, ruimhartigheid of donatie. In het Boeddhisme speelt het beoefenen van Dana een grote rol. Beoefening van Dana is in feite een uitdrukking van liefde. Het wordt gezien als de belangrijkste stap in de innerlijke bevrijding van boosheid, begeerte en verblinding, dat zelfs eerder geplaatst werd dan moraliteit (sila) en wijsheid (pañña). Voor zowel de gever als de ontvanger zorgt Dana voor innerlijke groei. Dana wordt bijvoorbeeld veel toegepast bij het geven van lessen. De leraar vraagt geen geld voor de les. De leerling mag zelf bepalen wat die les voor hem waard is en schenkt dit aan de leraar. De leerling/gever gaat dus nadenken over zijn inschatting van de waarde van dingen. De leraar/ontvanger leert om geen verwachting te hebben en om te aanvaarden wat gegeven wordt.
Het klinkt heel zweverig...maar voor mij komt het hierop neer. Dana leert je los te laten. Je leert immers dat het fijn is om te geven, want het levert je veel meer op. Je komt los van je hebberigheid en merkt dat materialistische zaken niet meer zo belangrijk zijn. Spullen zijn niet van belang. Ervaringen, ontmoetingen, gesprekken zijn van belang. Menselijke interactie is een rijkdom. Het grote huis of de dikke auto zeggen mij niets.
Dat brengt mij op een idee. Of het uitvoerbaar is, weet ik nu nog niet. Maar ik ga erachteraan. Daarover later meer.
Wat nog meer later komt? Dankbaarheid staat voor morgen op de planning.
Ik wil je nog even twee vragen stellen:
1. Wat heb je echt nodig in je leven? En wat kun je weggeven?
2. Waarmee kun je een ander nu eens echt blij maken?
Twee vragen. Sta er gewoon eens bij stil. Wie weet geeft het je wel de gelegenheid om iemand een groot plezier te doen. Als 1 en 2 immers samenkomen, kan dit zorgen voor tevredenheid en geluk!
Reacties
Een reactie posten