Wat is vandaag de dag nog echte schoonheid?

Schoonheid in 2017? Ben jij wel knap genoeg?

Het meisje in bovenstaand filmpje heet Laura Lee. Laura Lee is knap. Ze heeft een gaaf gezicht met mooie contouren. Laura Lee laat zien hoe ze zichzelf lekker naturel opmaakt. Laura Lee smeert vervolgens een heel arsenaal belachelijke producten in haar gezicht. Laura Lee ziet er daarna uit als Barbie. Lekker naturel.

Dit is Kandee Johnson. Kandee Johnson is knap. Ze heeft een gaaf gezicht met mooie contouren. Kandee Johnson laat zien hoe je jezelf kunt omtoveren in een plastic pop. Kandee Johnson smeert vervolgens ook een kapitaal aan producten in haar gezicht. Maar ze wil op Barbie lijken...ander doel, zelfde middelen...bijna hetzelfde effect, als je het mij vraagt.

Vraag: Wat klopt hier niet?

Waarom denkt Laura Lee in godsnaam dat ze er naturel uitziet? Ze smeert een hele voorraad rotzooi in haar smoeltje en vindt dan oprecht dat het er uitziet alsof ze zo uit haar bed stapt. Waarom denkt ze dat dat zo moet? En waarom zijn er zoveel belachelijke make up tutorials? 

Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van make-up. Ik hou van mooie kleding. Ik hou van tutten voor de spiegel. Ik zie er graag goed uit.

Make up is prachtig. En ik snap dat voor tv, galafeestjes en andere bijzondere gelegenheden vaak een zwaarder make upje wordt aangebracht. Maar ik zie meiden van 14 jaar in de Albert Heijn rondslenteren met meer smeersels in hun bakkes dan in de gemiddelde dieselmotor. Why? 

Size Zero. 

Superskinny, graatmager, maat nul. 

Lees even dit artikel dat in april van dit jaar in de Metro verscheen: 

Ideaalbeeld vrouwelijke schoonheid is ongezond.

Ik ben niet dik. Ik ben ook zeker niet mager. Ik heb een buikje en billen. Ik heb vaak problemen met het passen van kleren. Bijvoorbeeld broeken: ik krijg ze niet over mijn benen, ze blijven steken bij mijn billen, ze gaan niet dicht of ze knellen ontzettend. Gevolg: ik draag geen broeken meer. In bepaalde winkels werd mij toen toegeblaft dat ik toch echt een maat groter moest proberen. Dat deed ik dan toch maar en wat bleek? Die broek was weer te groot. 

Ik ben dus de eeuwige tussenmaat. Wanneer zit zo'n broek dan wel goed? 

Op de Catwalk hebben de modellen een maatje minimaal. Ik keek een tijdje geleden per ongeluk naar het programma Models in Paris. Ja, per ongeluk...ik hou niet van dit soort entertainment. Maar ik werd getriggerd om verder te kijken. De modellen moesten namelijk naar een arts om te checken of ze wel gezond waren. Hun gewicht was daarbij natuurlijk van belang. Eén model wist mijn aandacht bijzonder te trekken. Silke. Silke's gewicht is OK, volgens de arts. 

Dit is Silke: 

Silke vertelt trots dat ze kilo's is afgevallen om aan de bak te komen in Parijs. Met Silke's figuur zitten de designerkleren op de Catwalk dus wel goed. 

Silke is een wandelende kledinghaak. 

Ik vind trouwens dat ze verder prachtig is en bewonder haar durf en doorzettingsvermogen. Maar mager zijn omwille van je werk gaat mij echt oprecht te ver. 

Geen Size Zero voor mij. 

Fit Girls. Het andere uiterste. 

Argh.....ik weet niet wat ik ermee aan moet. Instagram, Facebook, Youtube...overal duiken ze op. Mega gemotiveerde, gespierde, sterke vrouwen. Met kontjes zo hard als staal en kuiten waar een bouwvakker U tegen zegt. 

Jaren geleden hing ik minimaal vijf keer per week in de fitnessschool. Ik was afgetraind. Ik deed toen niets anders. Mijn ritme bestond uit werken en sporten. Geen relatie, geen kinderen, geen verbouwingen, geen huisdieren. En ik was fit. 

Ik hield dat twee jaar vol. Totdat ik het spuugzat was. Echt. Ik wilde geen stap meer over die verdomde drempel zetten. Alleen maar bezig zijn met je spieropbouw. Kip, eieren, kwark, rijstsalade met bonen, nooit iets ongezonds eten, nooit iets zoets. Niks. 

Nu worden we gebombardeerd met dit nieuwe schoonheidsideaal. Naast de graatmagere size zero uit de modellenwereld, moeten we het nu opnemen tegen de zogenaamde Fitgirls. Fitnessvideo', tips over diëten, reclame voor allerlei eiwitshakes komen langs op Instagram, Facebook en Youtube. 

Maar wat moeten we ermee? Het maakt mij helemaal niet uit als fitness je passie is en je daardoor strak in je lijf zit. Als je het echt super vindt om te sporten, dan moet je vooral doorgaan en ervan genieten. Maar laat het duidelijk zijn: zo'n strak lijf is bijna niet te onderhouden. Dat vergt tijd en discipline. Dat betekent dat andere dingen eronder moeten lijden. Je vrije tijd of je tijd met je kids of de wandelingen met de hond of het luieren op de bank. Als anderen met thee en een koekje onderuit zakken, moet jij de dumbells keer op keer tillen. Als anderen zich nog een keertje in bed omdraaien, vertrek jij richting sportschool. 

Er zijn niet veel mensen die in dit plaatje passen. En het hoeft ook niet. We worden er wel mee gebombardeerd, maar we hoeven er niet in mee te gaan. Ik kan het in ieder geval niet. Het past niet bij mij en niet bij mijn leven. Ik ben duizend keer liever creatief, dan dat ik een afgetraind sixpack heb. Maar...zo ben ik. 

Wat is dan nu het schoonheidsideaal in Nederland in 2017? 

Als ik Social Media induik schrik ik toch wel even. Ik zie reclames, filmpjes en foto's van: 

• Hairextensions. 
• Tanning spray (zelfs bij de Action ligt ie in de schappen). 
• Botox.
• Wenkbrauw make up en wenkbrauw shapen (wat???). 
• Permanent tatoeages voor wenkbrauwen (jaaaa!), lippen enz. enz. enz.). 
• Gel om zelf je nagels op te frissen (of het uiteindelijk zo fris en fruitig gaat uitzien, is nog maar de vraag). 
• Plastische chirurgie. 
• Heel veel make up. 
• Nep wimpers in alle soorten en maten. 

Zijn we vandaag de dag dan echt zo geobsedeerd door ons uiterlijk? Als een bepaalde vorm wenkbrauw in is, willen we die dan echt allemaal massaal in ons gezicht plakken, tekenen, tatoeëren of shapen?  Maakt het ons dan niet eens iets uit of die gigantische dingen wel bij de vorm van ons gezicht passen? Boeit dat niet?

Wat is er mis met gewoon en simpel? Waarom doordraven en doorslaan? We hoeven niet graatmager te zijn en super fit en afgetraind. Make up mag natuurlijk. Maar het is echt ronduit belachelijk om diverse nutteloze lagen primer, plamuur en vernis in je gezicht te smeren.Wat we vooral wel moeten, is zoveel mogelijk weg klikken bij elke vorm van beïnvloeding van ons zelfbeeld.

We zijn allemaal OK en hebben allemaal onze mooie, leuke, lieve, soms onaardige, knappe, maar zeker ook lelijke kanten. Soms zit de juiste maat perfect en soms pak je stiekem een maatje groter uit het rek. Soms val je iets af, soms kom je iets bij. Op dinsdag zit je haar goed, om vervolgens drie dagen lang ontembaar te zijn. Who cares?

ECHT...WHO CARES? 

Wat boeit ons dat schoonheidsideaal? Pleur maar op met je schoonheidsideaal. Schoonheidsidealen maken ongelukkig en slaan nergens op. Juist omdat we allemaal anders zijn. We hebben verschillende kleurtjes en verschillende lengtes. We komen niet allemaal uit dezelfde mal en we kunnen dus ook niet in hetzelfde ideaal passen. Het is net zoals bij de babyblokjes in verschillende vormen. Een rond blokje past nu eenmaal niet door het vierkante gaatje. Hoe fanatiek je ook probeert. Je zal het blokje moeten gaan verzagen om het te laten passen. En DAT gaan we dus lekker niet doen.


Veel liefs,

Joyce