"Ik hou van jou voor altijd....." Of toch niet? Een blogbericht over vervreemden, vreemdgaan en het voorkomen van al die ellende.

Op 't werk. Via vriendinnen en familie. Direct van het slachtoffer.

Ik hoor ze overal.

De lichtelijk gefluisterde verhalen.

"Heb je het al gehoord van *piep* (Ik piep de namen even weg, das wel zo netjes). Hij is vertrokken na 16 jaar huwelijk. Zomaar. Het blijkt dat ie al een jaar lang een vriendin had in Groningen. GRONINGEN! Ze wonen nota bene in *piep*. Ze is gebroken. Kan niet werken. En die kinderen, hè. Zo sneu".

Hij heeft geen vriendin in Groningen. Ze woont eigenlijk ergens anders. Maar ja, alleen piepjes..dat werkt niet. Ik ken hem niet. Ik ken alleen het verhaal. En het verhaal is al aangrijpend genoeg.

1 jaar leugens. Godsamme. Das een jaar lang hard werken om iemand van voren tot achteren te bedriegen. En het bleef natuurlijk niet bij handje vasthouden en lichtelijk nerveus samen op een bankje zitten. Helaas niet.

In dit geval is de "dader" een man. Maar de vrouwen kunnen er heus ook wat van. Waar komt dit vandaan?

In zijn boek The Origin of Species uit 1879 schreef Darwin al dat polygamie - het hebben van meer dan één seksuele partner - perfect is voor de evolutie van de soort. Om verder te ontwikkelen, om beter, sneller en slimmer te worden, zijn we zo gebouwd dat we weleens verder willen kijken dan onze eigen partner. De mens is dus van nature een "vreemdganger" en helemaal geen "trouwblijver".

Misschien gooi ik nu mijn eigen ruiten in, maar vreemdgaan is ook erfelijk. Als papa en mama vreemde spelletjes hebben gespeeld, dan is de kans groot dat de kleine spruit dit in zijn volwassen leven ook gaat doen.

Het kan ook nog zo zijn dat je een afwijking hebt in je DRD4-gen. Dit gen zorgt voor het vrijkomen voor het welbekende gelukshormoon Dopamine. Mensen met deze afwijking zullen meer risico's nemen om zich lekker te voelen. Ze willen constant high zijn van verliefdheid en lust en het maakt ze niet uit wat ze daardoor kwijt kunnen raken.

Daarnaast wordt het ons ook nog eens in het dagelijks leven heel lastig gemaakt. Internet en tv geven ons het idee dat we op alle gebieden succesvol moeten zijn. Onze Instagram- en Facebookaccounts moeten zijn gevuld met mooie plaatjes van ons mooie succesvolle leven en ons mooie afgetrainde lijf. We stompen af, willen meer, zien het gras van de buurman of vrouw en willen het misschien stiekem wel maaien. Daarnaast moeten we al bijna geloven dat vreemdgaan normaal is. Op tv verschijnt immers regelmatig reclame voor Second Love: "Meldt je aan en ga vreemd! Het is zo gezellig hier! Iedereen doet het!".

Wetenschap en technologie werken dus niet mee. We zijn gedoemd om vreemd te gaan of om bedrogen te worden....zucht...
Maar wacht even.

Dit is niet de hele waarheid.

We kunnen er namelijk wel iets aan doen. Ik wil niet zeggen dat we het zelf schuld zijn als we bedrogen worden. En ik wil ook niet zeggen dat we er niks aan kunnen doen als we iemand bedriegen. Maar we kunnen ons wel tegen beiden beschermen.

Hoe voorkom je dat je een schuinsmarcheerder wordt? Hoe voorkom je vervreemden, vreemdgaan en alle andere ellende?

1. Zoals ik al in mijn vorige bericht schreef: liefde maakt letterlijk blind en we zien vaak te laat dat de ander helemaal niet bij ons past. De grootste fout is dan om liefde te forceren. Jezelf aanpassen aan het karakter en de nukken van een ander kan niet goed gaan. Verliefdheid maakt van de grootste tiran in het begin van de relatie een geweldige romanticus en minnaar. Maar zodra de gewenning aan elkaar intreedt, kan hij of zij het masker afdoen en zul je de ware aard zien. Dan kun je erachter komen dat die tiran niet 1, maar zelfs 3 liefjes op afstand had. Neem de tijd om iemand te leren kennen, voor je voor hem of haar gaat. Die tijd kan je redden. Doe je dit niet, dan is de kans groot dat je een groot deel van je leventje gewoon weggooit. 
2. We staan niet stil bij wat er om ons heen gebeurt. We leven letterlijk langs elkaar, alsof we ons in verschillende dimensies voortbewegen. Dat gebeurt elke dag. En dat gebeurt vooral in relaties. We zien en spreken elkaar nog wel...maar....

...voelen we elkaar nog wel aan? 

Mijn relatie heeft een jaar in de koelkast gelegen. Gek, hoe ik dat zeg. Maar zo voelt het gewoon. En dat was niet het jaar dat ik met dochterlief elders woonde. Dat manlief alleen in ons grote huis leefde en wij een eind verderop in een huurhuisje met een scheef hekje eromheen. Nee, toen zag en voelde ik manlief weer. Nee, het jaar ervoor was het al mis. Ik was druk met alles, behalve mijn relatie. Ik was een ijskoningin en een stugge heks. En dat heeft bijna alles kapot gemaakt. Bijna...

Afstand bracht ons weer samen. Nu hoef je natuurlijk niet meteen je koffers te pakken om je relatie gezond te houden. Weet je wat ik vergeten was? Ik was vergeten waarom ik van hem hield. Dat werd mij wel duidelijk toen ik weg was. Maar hoe kun je daar iedere dag voor zorgen?

Hoe kun je zorgen dat je iedere dag tegen jezelf kan zeggen: "Oh ja, daarom hou ik van hem/ haar"?.

Eigenlijk is het heel simpel.

• Neem de tijd om je partner goed te observeren. Ik vind het bijvoorbeeld mooi om te zien hoe manlief helpt bij huiswerk of hoe hij stiekem met een hoog stemmetje tegen de hond praat (niet doorvertellen!). Hij ziet er altijd perfect uit als we een hapje gaan eten en ik vind het geweldig om hem te zien twijfelen voor zijn kleerkast. Dus kijk stiekem om de hoek of luister in de keuken mee....een beetje spioneren in eigen huis mag heus. Probeer de vroegere verliefdheid weer wat wakker te schudden. Kijk en luister niet alleen, maar ZIE je partner weer echt. De mooie karaktereigenschappen, die bepaalde blik in de ogen, die glimlach. 
• Neem niet alles voor lief, maar waardeer het. Dankbaarheid maakt gelukkig en is dus ook goed voor je relatie. Manlief zet door de week elke ochtend mijn koffiekopje klaar. De koffiemachine is gevuld en de pad zit erin. En iedere ochtend ben ik daar dankbaar voor. Hij is dan al lang de deur uit, maar in mijn gedachten sta ik erbij stil. Hij is ook creatief en verbouwt het huis voor zijn gezin. Na elke creatieve uitspatting ben ik dankbaar. Hij doet het toch maar voor ons. Hij doet alles voor zijn gezin en dat waardeer ik elk moment. Neem je partner dus niet voor lief, maar besef dat die verbondenheid bijzonder is.
• Zorg dat er tijd is om samen te zijn. Om gesprekken te voeren. Om avonturen te beleven of om  thuis op de bank te hangen. Geen tijd? Nee, dat is niet waar. Dit heeft dan gewoon geen prioriteit. Dat bedoel je. Tijd heb je namelijk wel. Een heel leven lang. Het is maar wat je belangrijk vindt. Het delen en aangaan van een relatie is als samen lopen op een koord hoog in de lucht. Pas je tempo aan, voel elkaar weer aan en kom samen aan de overkant. Trek je niets aan van wat er onder je gebeurt, kijk niet naar anderen om en werk samen. 

Ook al maakt ons lijf het moeilijk en werkt onze afkomst niet mee. Ook al worden we verleid door reclames en Social Media... een goede, trouwe relatie maakt gelukkig. Het zorgt voor vertrouwen, meer zelfvertrouwen, rust en geluksmomenten. Werken aan je relatie is de beste geluksinvestering die je kan doen. Je kan wel vreemdgaan. Het kan allemaal. Maar het gras bij de buurman of buurvrouw is misschien wel groener, maar het is misschien doorweekt met pesticiden en kan je leven helemaal vergallen. En dan is het te laat. Het gras is gemaaid en je ex heeft een hek van 3 meter hoog om je voormalige huis gebouwd. En die buurman of buurvrouw blijkt helemaal niet altijd lief, aardig, wellustig, vrolijk, slim of sociaal te zijn. Want je hebt geleerd: dopamine maakt blind....stekeblind.

Liefs,

Joyce