Hoe krijg ik wat ik wil? Hoe kom ik waar ik wil zijn? Volg mij...ik weet de weg!

Why push through life when you can dance through it?

Navigeren is niet mijn sterkste punt. Ho, wacht..dat klopt niet. Correctie. Navigeren is een van mijn zwakste punten. Nee. Correctie. Ik kan niet navigeren. Stop, stop, stop....dit klopt ook niet.

Ik weet nergens de weg. Ik verdwaal nog in mijn eigen wijk. Das waarheidsgetrouw. Ik ben nu gewoon eerlijk.

Maar ik weet één weg wel te vinden. Maar ook nu ben ik weer eerlijk. Ik heb er wel 40 jaar over gedaan om hem te vinden. Gelukkig blijft deze weg altijd op z'n plek. Geen wegomleggingen, geen blokkades. Nou ja, jawel. Eigenlijk zijn die er altijd wel. Maar vinden...het vinden van deze weg kan iedereen lukken. Het is mij ook gelukt. Na 40 jaar.

Ik heb de weg naar wat ik wil gevonden. En ik weet nu ook hoe ik er kom...daar waar ik wil zijn. De uitleg is simpel. De weg erheen...de weg naar die weg is wel wat uitdagender. Maar het is een prachtige weg, vol vergezichten en hoge bergen. Vol verborgen putten gevuld met dikke modder en vol onverwachte ravijnen met daaroverheen meestal gammele bruggetjes.

En die weg kun je vinden door drie dingen toe te passen:

1. Door het achterwege late van de eeuwige excuses. "Geen tijd" betekent gewoon geen prioriteit. "Het komt me niet uit" is onzin. "Het is te moeilijk" klinkt zielig. "Ik kan het niet alleen" hoeft helemaal niet. "Ik weet niet wat ik wil" staat voor "ik kan niet kiezen"en brengt je letterlijk nergens. 
2. Door zelfdiscipline toe te passen. 
3. Door het onmogelijke als mogelijk te zien. 

Hou dus maar op met het verzinnen van excuses, want ze houden je alleen maar tegen. Ze saboteren je navigatie naar mooiere bestemmingen. Ze houden je klein en onzeker. 

Hoe zorg je nu dat je van klein en onzeker uit kan groeien naar groots en meeslepend? Door te kiezen voor je dromen, je wensen, je eigen doelen. Maar dan moet je dus wel durven kiezen. Je hoeft niet meteen te gaan voor een geweldige nieuwe droombaan, een villa of een Ferrari. Je kan ook gewoon gaan voor dagelijks geluk, tevredenheid, leuke vakanties, weekendjes weg, meer vrije tijd, een opgeruimder huis, een slanker of juist voller lichaam, een nieuwe relatie of het beëindigen van die ongelukkige relatie die maar voortsleept zonder passie.

Heb je je daadkracht een beetje gevonden? Werk er dan aan en ga voor de volgende stap.

Zelfdiscipline. 

De eigenschap dat je zelf in staat bent om steeds te doen wat je moet doen, ook als je er geen zin in hebt. Zelfdiscipline moet je trainen. Je moet dus weer aan jezelf werken. Ja, bereiken wat je wilt is best vermoeiend. 

Een tijdje geleden schreef ik nog dat ik de fitheidshype rondom de zogenaamde Fit Girls niet begreep. Weet je het niet meer? Lees het dan even terug in mijn bericht Wat is vandaag de dag nog echte schoonheid?

Maar mijn lijf heeft mij teruggefloten. Ik was toch wel regelmatig oververmoeid en futloos. Ook het feit dat mijn moeder de hele kerstperiode met Influenza en longontsteking in het ziekenhuis heeft gelegen, heeft een grote impact op mij gehad. Ik wil oud worden en ik wil liefst fit en gezond oud worden. Ik heb alle slechte gewoontes de deur uit gegooid en ik heb de gezonde gewoontes omarmd. Ik ben en blijf rookvrij, eet geen vette hap, schop suiker zoveel mogelijk de deur uit EN ik sport 6 keer per week. Elke dag van de week reserveer ik een uur voor Yoga en krachtoefeningen. Bij Yoga is één rustdag aan te bevelen en bij mij is dat de zaterdag of de zondag.

Naast fit en gezond zijn en blijven, vraagt mijn brein constant om uitdagingen. En ik wil mijn brein natuurlijk niet vergeten. Vandaar dat ik tijd vrij maak voor zelfstudie. Iedere dag minstens een half uur en liefst één uur.

En naast fit en gezond zijn en blijven en zelfstudie werk ik aan mijn dromen en ik schrijf en teken ik als de inspiratie opborrelt.

En naast deze prachtige dingen wil ik zoveel mogelijk genieten van mijn relatie, mijn gezin en familie, het moederschap en de vriendschap.

En naast deze opsomming wil ik mijn dagelijks werk goed doen en mijn huishouden in het gareel houden.

En...dit alles vraagt om bakken vol zelfdiscipline.

Daar ben ik niet mee geboren, dat heb ik getraind. Sinds mijn eerste blogbericht op 9 november 2016 heb ik kleine stapjes genomen. Ik begon met schrijven en studeren. En ik begon te graven in mijn zieltje. Ik ontdekte mijn zwakke en mijn sterke punten en leerde ermee om te gaan. Mijn eigenwaarde, zelfvertrouwen en zelfdiscipline groeiden met de dag.  Geloof me. Werken aan jezelf maakt gelukkig. Discipline maakt gelukkig.Ik kijk misschien wat minder tv en hang wat minder besluiteloos op de bank. Ik sta vroeg op om datgene wat ik graag wil te bereiken en ik geef mezelf een spreekwoordelijke schop onder m'n kont als ik een keer geen zin heb om aan mezelf te werken.

Zie het onmogelijke als mogelijk. 

Bij het bedenken van onze levensdoelen is het van belang dat we wel een beetje met de beide beentjes op de grond blijven. Dus een beetje realistisch moet het zijn, hoewel we nog altijd mogen dromen. Maar is alles wat we wensen altijd onmogelijk? Nee. Bereik veel meer door...

de kunst van het visualiseren. 

Maar daarover schrijf ik volgende keer verder. Ben je nieuwsgierig? Goed zo! Want nieuwsgierigheid wijst je de weg naar waar je wil zijn! Is dat niet ontzettend handig?

Liefs,

Joyce