Te weinig tijd? Echt? Wat als ik nou zeg dat dat niet waar is. De grote leugen van de verkwiste tijd.

Gek hoe het allemaal werkt in het leven. Als je het leuk hebt, lijkt de tijd te vliegen. En als je iets vervelends doet, dan kruipen de seconden voorbij.

Onzin. Want seconden duren altijd precies even lang. Of niet?

De relativiteitstheorie van Einstein bewijst het: tijd is niet absoluut, maar relatief. Want volgens deze theorie kan de tijd op sommige plekken echt stilstaan. Als je in een trein rijdt en versnelt, gaat jouw tijd ten opzichte van de tijd van de waarnemer van de trein (en die dus stilstaat) langzamer. Het is amper te bevatten...deze vreemde theorie.

Tijd. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Tijd is niet te vangen, niet bij te houden, niet te stoppen. Behalve als je dus in een raketje met zeer hoge snelheid door de ruimte zoeft. Dan gaat de tijd ineens veel langzamer. Maar omdat wij allemaal vrijwel niet in een raketje in de ruimte zoeven, hebben we met z'n allen toch wel altijd een chronisch gebrek aan tijd.

Of toch niet? Is deze stelling misschien ook slechts relatief? Relatief betekent dat je iets moet bekijken in relatie tot iets anders. Te weinig tijd is een relatief iets. Want wanneer heb je eigenlijk te weinig tijd? En wat is dan veel tijd? En wanneer heb je dan eindelijk tijd genoeg?

Tijd is niet absoluut, maar buigbaar. Zowel wetenschappelijk als in het dagelijks leven. Te weinig zegt niets. Te veel nog minder.

We hebben allemaal een mensenleven lang gekregen. Bij sommigen duurt dat langer dan bij anderen. Waarom? Das weer een hele andere vraag. Sommige dingen moeten we gewoonweg accepteren.
Daarbij moeten we goed in de gaten houden dat wij in een luxe positie zijn geboren. We leven in Nederland. We hebben stromend water. We hebben (bijna) allemaal een dak boven ons hoofd. We kunnen leren, onszelf ontwikkelen. Het klimaat is hier best prettig en eten is er toch wel genoeg. Ook al klagen we vaak over te veel zon of te weinig (maar das dus weer relatief). Ook al zeiken we dagenlang over onze politieke leiders (en doen we er vervolgens bitter weinig aan, want de politiek willen we massaal niet in). Ook al hebben we het heel vaak heel zwaar (kan niet werken, wil niet werken, zit in een dip, krijg te weinig uitkering, de uitkering kwam te laat, jaloers op de buurman, enz. enz, enz.). We moeten weten dat we het best goed hebben hier. Er zijn plekken op de wereld waar je nooit veilig bent. Waar je geen eten krijgt, vindt of mag hebben. Waar geen vrijheid en rust en gelijkheid bestaat.

Kortom. We hebben het goed.

Onze tijd wordt vandaag de dag voor een groot gedeelte voor ons ingevuld. De enige tijd waarin we nog wat meer vrijheid hadden, lijkt onze kindertijd te zijn. Ja, ik schrijf overduidelijk 'lijkt te zijn', want zoveel vrijheid hadden we toen natuurlijk ook niet. Er was sprake van gestructureerde vrijheid; tussen de slaapjes en de eet-momentjes mocht je vrij spelen. Nou ja, vrij. Volgens bepaalde regels natuurlijk. Vanaf 5 jaar moest je al verplicht naar school. Dag in dag uit vroeg op en dus ook vroeg naar bed. Je kreeg huiswerk met deadlines en taakjes van mama of papa. Op een gegeven moment werd het tijd voor bijbaantjes en stages en leek de hoeveelheid vrije tijd nog meer te slinken. Je behaalt diploma's, solliciteert en wordt aangenomen. En je raakt verstrikt in het werkende leven, inclusief sociale verplichtingen en vaak ook nog eens het ouderschap.

En dan volgt het besef:

"Ik word geleefd".

Kort verhaaltje versie 1: 

Van ontbijttafel met stroop langs het tafelkleed en koffievlekken in je broek via basisschool naar werk. Van werk terug naar basisschool of opvang naar huis. Van overgekookte pannen en een overvol aanrecht naar voetbalclubjes of pianoles weer terug richting vaatwasser en wasmachine. Van wasmachine naar doorweekte badkamervloeren en schone pyjama's met voorleesboekjes over mollen met een drol op hun hoofd. Door naar overwerk in de avonduren en een gehaast uurtje sporten naar languit en doodmoe in slaap vallen op bed met je kleren aan.

En weet je....op sommige dagen wordt je ook gewoon geleefd. Daar kom je niet onderuit. Maar het moet beperkt blijven tot sommige dagen. De overige dagen moet je toch echt de controle houden. En dat kan echt. Want als we het voorgaande verhaal even beter analyseren, komen we vanzelf achter de grote leugen van de verkwistte tijd.

We doen het nog een keertje opnieuw:

Kort verhaaltje versie 2: 

Je staat om 07.15 uur op. Je weet dat dat eigenlijk te laat is. Eigenlijk wil je eerder opstaan zodat je kan genieten van de rust van de ochtend. Zodat je fatsoenlijk naar je werk kan met een gevulde buik en een schone ontbijttafel zonder stroop langs het tafelkleed en zonder koffievlekken in je broek . Om 07.30 zit je op de wc met je telefoon in je hand. Je bent al lang klaar met plassen, maar wil toch nog even op Facebook kijken. Je schrikt wakker uit de trance die Social Media op de telefoon nou eenmaal veroorzaakt en moet nu razendsnel zorgen dat je klaar bent, de kids aangekleed zijn en jij kan vertrekken naar  basisschool en door kan naar je werk. Je vertrekt met een lege maag en je komt overal te laat en je schiet in de stress. Dat merk je tijdens je werk. Je bent geïrriteerd, moe en je hebt honger. Dit gaat ten koste van je productiviteit. Dan maar vanavond thuiswerken....Je vertrekt van werk en gaat terug naar de basisschool of opvang en racet naar huis. Door de stress heb je last van overgekookte pannen en een overvol aanrecht, maar je moet nu echt door naar voetbalclubjes of pianoles en daarna snel weer terug richting vaatwasser en wasmachine. Tussendoor speel je toch nog even een spelletje op je telefoon en check je gauw je mail. Daarvan schiet je opnieuw in de stress. Want je moet eigenlijk de wasmachine nog vullen en de was ophangen. Jouw jongste staat in de tussentijd al onder de douche en heeft geen handdoek...die pakt 'ie dan maar zelf. Want jij krijgt namelijk net een telefoontje van een vriendin en tja, je moet gewoon even oppakken. Dus is de badkamervloer doorweekt en heeft de kleine spruit zelf een schone pyjama uit de kast gegrist, met als gevolg dat de hele stapel pyjama's zomaar per ongeluk op de grond valt. Je wordt (onnodig) boos en hebt geen tijd meer voor een voorleesboekje over mollen met een drol op hun hoofd. Want je moet door met werk...  overwerk in de avonduren... waarna je gehaast een uurtje wil gaan sporten...maar helaas...je bent al lang daarvoor languit en doodmoe met kleren en al in slaap gevallen op je bed. 

Vier belangrijke conclusies: 

1. Jij zorgt er zelf voor dat je geleefd wordt.
2. Jij zorgt vaak zelf voor de stress in je leven.
3. Jij liegt tegen jezelf over de verkwistte tijd.
4. Door tegen jezelf te liegen, verkwist je daadwerkelijk tijd en blijft er geen tijd over voor de dingen die echt belangrijk zijn.

Analyseer jouw tijdsmisbruik. Ben je wel echt zo goed bezig? Of verlies je jezelf toch wel met regelmaat in het verkwisten van tijd? Door jouw social-media en mailroutine? Door je 'te laat naar bed en dus doodmoe in de ochtend' routine? Neem jij elk privételefoontje aan? Ook op momenten dat je focus eigenlijk ergens anders moet zijn? Raak je gauw afgeleid door pingende berichtjes en nieuwsgierig makende Facebook updates?

Stop daar dan eens gauw mee! Hoe? Bijvoorbeeld met deze 'anti-tijdverkwist' tips: 

1. Snooze niet. NOOIT. Maak dus gewoon niet gebruik van de mogelijkheid, maar gooi jezelf bij de eerste tonen van het alarm uit je bed. 
2. Ga vroeg naar bed, maar.....ga niet ineens van de ene op de andere dag heel vroeg naar bed. Je lijf moet wennen aan nieuwe ritmes. Dus vervroeg de bedtijd elke dag met 10 minuten, tot je het gewenste tijdstip hebt bereikt. Doe dit ook met de zogenaamde 'opsta-tijd'. Schuif dus elke keer met tien minuten, totdat je het gewenste tijdstip hebt bereikt. Doe dit op je eigen tempo. Neem bijvoorbeeld iedere keer een week om aan het nieuwe tijdstip te wennen. 
3. GEEN TELEFOON in de ochtenden voor je werk. Geen e-mailcheck, niks Facebook...Maak je gebruik van de wekker op je telefoon? Zet die wekker uit (ZONDER SNOOZE!) en doe je telefoon in je tas of jas. Zo kun je 'm niet vergeten en zo kan hij je niet afleiden. Toch afleiding nodig bij de kop koffie? Lees een tijdschrift of een boek, schrijf alvast een boodschappenlijstje of doe gewoon even lekker niets en geniet van je boterhammetje en je koffie. 
4. Ontbijt altijd. ALTIJD. Ook al lees je in magazines dat het voor het behalen van een strak lijf beter is om nuchter te zijn in de ochtend....forget it. Je lijf heeft iets nodig om op te starten, dus ontbijt. Doe dit zittend en neem er de tijd voor. 
5. Doe aan Mindfulness: wandel met de hond, mediteer (check Headspace voor hulp. Voor deze app mag je dus wel een uitzondering maken op tip nr. 3),  of neem nog een kopje koffie of thee en kijk even lekker naar buiten. Zorg altijd voor rust in de storm van alle dag. Ren niet mee met de meute, maar blijf eens wat vaker staan en besef wie je bent, waar je bent en vooral DAT je bent en dat dat al bijzonder genoeg is. 
6. Neem tijdens je werk regelmatig pauzes. Na 25 minuten focus, zijn eigenlijk 5 minuten afleiding nodig. Loop even binnen bij een collega. Staar een minuutje naar buiten. Maak een mini-wandelingetje of haal nog een kopje kruidenthee. Ga in ieder geval weg bij het beeldscherm. Werk je niet op kantoor? Zorg dan voor andere afleiding en kies dan niet voor je telefoon. En dat is een heel lastig punt. Want we zijn er zo aan gewend om dat onding te pas en te onpas te misbruiken om onze hersenen af te leiden. Wil je jouw telefoonverslaving aanpakken tijdens je werk? Zet de meest verslavende apps dan buitenshuis uit (via Mobiele data). Of nog beter: verwijder ze helemaal!
7. Focus! Als je kookt, dan kook je. Dan heb je geen telefoon bij de hand en moeten de kinderen ook maar even wachten op antwoord. Als je de was moet ophangen, dan doe je dat bewust. Je laat de telefoon rinkelen, zodat je zoonlief in alle rust kan helpen, zodat hij een handdoek heeft als de kleine spruit uit de douche komt. En dan valt de stapel pyjama's ook niet om. Want je helpt hem en geeft hem tips. Je laat hem de dingen wel echt zelf doen. En ook weer: met FOCUS. Doe 1 ding tegelijk en doe het goed. 
8. Ook al is het druk, vergeet nooit wat echt belangrijk is. Hoe druk het ook is, neem de tijd voor de mensen waar je van houdt. Lees dus wel voor uit het boekje over een mol met een drol op z'n hoofd (een ander boekje mag natuurlijk ook), ga op bezoek bij je ouders, knuffel je partner elke dag. 
9. Maak elke week minimaal 1 afspraak met jezelf: zet die ook echt in je agenda. Beweeg elke week, lees elke week, rust elke week, neem elke week tijd voor jezelf. Die tijd is ontzettend kostbaar en zorgt ervoor dat je gelukkiger en productiever wordt en blijft. 
10. Analyseer je gedrag regelmatig en wees altijd eerlijk tegen jezelf. Neem de verantwoordelijkheid voor jouw leven. Door tegen jezelf te liegen, kom je echt niet verder. 

Tijd is buigbaar, flexibel. Als jij maar buigbaar en flexibel bent. Dat betekent dat je eerst moet inzien dat het echt voor het grootste deel bij jou ligt...het probleem van de leugen van de verkwiste tijd.

Veel liefs,

Joyce