Zelfreflectie...kun jij jezelf nog recht in de ogen kijken?

In de afgelopen weken kreeg ik een aantal vragen voor de kiezen:

• Doe jij zelf wel wat je schrijft? 
• Heb je jezelf wel eens getekend? 
• Doe je aan Mindfulness? 
• Doe jij echt wat je leuk vindt? 

En naar aanleiding van die vragen vind ik dat het tijd wordt dat ik open kaart speel. Ik zal het je allemaal vertellen. Weg masker, hallo waarheid. 

Op 9 november 2016 begon ik met schrijven. Lees het maar even terug in dit bericht. Ik was de weg kwijt. Twijfelde over de inhoud van mijn bestaan. Ik wilde meer.....maar meer wat? 

Voor ik verder schrijf, wil ik je even vragen het volgende filmpje te kijken: 

Net als de adelaar wilde ik vliegen, maar ik had mijn vleugels nog niet gevonden. Ik ben toen aan mijn grote avontuur begonnen. Ik strompelde en struikelde, ik studeerde en probeerde. Ik zocht mijn weg en eigenlijk ook wel mezelf. Hoewel ik dacht dat ik mezelf niet kwijt was. Of toch? Tijdens deze ontdekkingstocht ontdekte ik natuurlijk heel veel. Ik ontdekte vooral veel over mezelf. Ik stond bewust stil bij mijn eigen handelen. Iedere dag vroeg ik me af waarom ik bepaalde dingen deed. En nog belangrijker: waarom ik bepaalde dingen NIET deed. 

Dit proces van zelfreflectie of introspectie werd een vast proces in mijn dagelijks handelen. Zelfreflectie betekent dat je jezelf als het ware een spiegel voorhoudt. Je staat stil bij je denken, je voelen en je handelen. Je beoordeelt of dit denken, voelen of handelen wel oké is. Is dit correct? Kan dit door de beugel? Cijfer ik mezelf niet te veel weg? Doe ik wel genoeg voor een ander? Maakt mij dit echt gelukkig? Zelfreflectie is ontzettend belangrijk in je leven. Het bepaalt je geluk en je succes. Als je nooit stilstaat bij je eigen handelen, heb je geen gezonde zelfkritiek. En zonder gezonde zelfkritiek kun je gauw uit de bocht vliegen. 

Door die gezonde en rechte blik in je eigen ogen, ben je je bewust van jouw positie in de samenleving. Als jij jezelf recht in de ogen kan kijken, dan zal dat voor anderen ook geen probleem zijn. 

Ik ga vandaag dus even lekker "zelfreflecteren": Hierbij de antwoorden op de vragen: 

1. Ja, ik pas toe wat ik schrijf. Ik leer ervan en ik leef ernaar. Ik studeer, ik neem door en ik spit mijn leven soms inderdaad rigoureus om. 
2. Ja,  ik heb mezelf al 3 keer getekend. Vandaag was de derde keer. Ik ben nog niet klaar met mijn zelfportret. Het is wel een beetje raar om jezelf zolang en zo intensief te bekijken. Maar het is ook wel een eyeopener, letterlijk. 
3. Ja, ik doe aan Mindfulness. Ik had er in het begin heel veel moeite mee. Maar het is nu een deel van mijn leven. Ik sta stil bij de schoonheid van de wereld om me heen. Ik mediteer en neem de tijd om innerlijke rust te vinden. Als ik het kan leren, dan kan iedereen het leren. 
4. Ik doe echt wat ik leuk vind. Ik heb de perfecte combinatie gevonden. Mijn baan is uitdagend en daarnaast heb ik de tijd om mijn creativiteit de ultieme vrijheid te geven. Ik mag inspireren en ik mag mensen blij maken met het vastleggen van hun prachtige herinneringen. 

Mijn uitgangspunt was nooit het behalen van succes. Mijn uitgangspunt was geluk. Dat geluk ligt niet zomaar voor het oprapen op de stoep om de hoek. Je kan het niet kopen en je krijgt het niet cadeau. Je moet er hard voor werken en soms risico's nemen. Je moet er vrije tijd voor opofferen en moeilijk keuzes maken. En je moet jezelf echt regelmatig terugroepen en corrigeren. Je moet jezelf als het ware op het welbekende matje roepen. Weiger je zelfreflectie, dan betwijfel ik of  je ooit dat pakketje geluk zal vinden. Het is gemakkelijk om een oordeel over anderen te hebben. Het is veel lastiger om jezelf eens onder de loep te nemen.

En hoe zit het met jou? Kun jij jezelf nog recht in de ogen kijken? 

Liefs, 

Joyce

.