Het leven is als dansen...alles draait om ritme en balans.

Dit weekend hadden we een klein feestje. Mijn man was jarig en er was vlaai en toastjes. De vlaai sla ik altijd over, want dat is gewoon niet mijn ding. De toastjes zijn dat wel en als het feest is, sla ik ze dus niet over. Ook werd er een wijntje gedronken en het werd laat.

Hoewel het een gezellige avond was, was ik de volgende dag ongelukkig. Niet omdat ik misschien een wijntje teveel had gedronken....nee, het was gewoon te laat geworden. Ik was moe. Te moe om te rennen. Mijn hardloopschoenen bleven in de kast en ik bleef op de bank. Zondag was ik moe. En op maandag was ik nog steeds moe. En vanochtend was ik het dus zat. Moe of niet, ik ging rennen.

Het bos tijdens een trailrun om zes uur in de ochtend....Dit wil je toch niet missen? 

Tijdens het rennen, kwam het besef dat ik ontzettend veel waarde hecht aan een vast ritme. Dit doe ik tijdens het rennen (ik hou een constante snelheid aan en luister naar de stappen die ik zet en naar mijn hart dat klopt). Maar ritme bepaalt nog veel meer aspecten van mijn leven.

Ik ga graag vroeg naar bed en ik sta graag om kwart voor 6 op. Dat voelt goed. Want dan heb ik tijd voor mezelf. Dat uur voordat de kinderen op moeten staan, is goud waard. Ik heb tijd om te sporten, tijd om me heerlijk rustig te verzorgen en tijd om uitgebreid met de kids te ontbijten. Geen gehaast en geen stress. Nu ik laat naar bed was gegaan, voelde ik alsof iemand mij had beroofd. Ik was te moe om te genieten van mijn rustige ochtend. En dat voelde niet goed.

En dan komt een moeilijk besef, gevolgd door een moeilijk besluit. Ik doe niet meer aan avonden. Avonden zijn voor rust en slaap. Dus mijn afspraken worden vanaf nu gepland tussen zonsopgang en zonsondergang. Dat is mijn ritme. Vandaag gaat de zon onder om 21:50 uur. En dat betekent dus doodgewoon: bedtijd! Ik weet 't....ik hoor 't je denken. "Wat ongezellig!"....."Je rookt niet. Je drinkt amper. Je eet geen vlaai op verjaardagen. En nu ga je ook nog eens altijd vroeg naar bed!". Ik weet het. Dat klinkt ongezellig. Heel erg ongezellig. Voor jou dan. Voor mij is gezelligheid elke dag ontbijten met mijn kinderen. Wandelen met mijn hond. Rust in mijn hoofd en geen stress in mijn huis. Gezelligheid is niet de wijn, niet de sigaret, niet laat naar bed en zeker niet de vlaai. Gezelligheid is samen zijn en genieten van het moment.

Ritme is onmisbaar in het leven. 

Je lijf en je brein volgen het liefst een vast patroon. Ik volg de dag en de nacht nu stipt en sta stil bij elk seizoen. Zo houd ik grip op mijn tijd en verlies ik mijn leven niet uit het oog. We worden vaak geleefd en laten dit gelaten toe. Pas als we stil staan bij de vaste patronen, het ritme van het leven, krijgen we weer invloed op het omvliegen van de seconden, minuten en uren. Muziek speelt een belangrijke rol in mijn leven. Ik zing graag en dans ook wel als iemand kijkt, hoor. Als ik even geen zin heb, het even niet zo vrolijk zie allemaal, dan luister ik naar muziek. Het ritme van de verschillende nummers zorgt dat ik tijdens het sporten in m'n flow kom.

Gevoel voor ritme is belangrijk. Het blijkt dat mensen die een goed gevoel voor ritme hebben, ook goed kunnen lezen. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat ritme even belangrijk is voor gesproken taal als voor muziek. Als je goed de maat kan houden in de muziek, lees je ook gemakkelijker en vloeiender. Het is daarbij ook heel belangrijk om muziek en werk of leren te combineren. Muziek heeft een geweldig goede invloed op de werking van de hersenen en als je de teksten voor je Duits Examen zingt, is de kans veel groter dat je ze onthoudt. Muziek hoort thuis in het vaste patroon van je leven. Het lijf en je brein genieten van ritme, in welke vorm dan ook.

En naast ritme...is er balans. 

Op de eerste dag dat ik vol goede moed mee deed aan een Yoga klasje, was ik zo sierlijk als een kalfje in de wei. Heel enthousiast, maar totaal niet in balans. Nu...jaren later, is dat wel anders. Mijn kinderen vinden de verschillende oefeningen hilarisch en doen soms net zo enthousiast mee.....je snapt 't al....als kalfjes in de wei. Balans vraagt om oefening en herhaling. Balans vraagt ook om een vast ritme, rust en concentratie. Dus laat je niet uit het veld slaan, als je niet meteen je balans kan vinden in het leven. Soms kieper ik ook gewoon om en dat is helemaal prima. Want dan leer ik weer iets belangrijks, zoals vasthouden aan je eigen ritme.

Ik krijg weleens de vraag hoe ik het allemaal voor elkaar krijg. Werk, huishouden, kinderen, hond, bloggen, tekenen, sporten. Maar eigenlijk is het heel simpel. Volg je ritme, sta vroeg op en schrap onbelangrijke dingen uit je leven. Concentreer je op dingen die je hart raken en geef duidelijk je grenzen aan. Daardoor krijg ik dus meer gedaan dan gemiddeld. En je houdt ook nog eens tijd over voor zelfontwikkeling...voor verbetering van de kwaliteit van je leven.

In balans: sport, creativiteit, muziek....en gewoon mama zijn. 

De kogel is overigens door de kerk. Ik heb een studie gekozen. In oktober maak ik mijn eerste grote stap. Ik heb gekozen voor losse modules, zodat ik mijn ritme kan aanpassen op iets nieuws en zodat ik niet al te gauw uit balans zal raken. De plannen zijn uitgewerkt en de start wordt gemaakt met het eerste hoofdstuk: Psychosociale basiskennis it is.....als die in the pocket is, volgt gauw stap nummer twee. Op naar een mooie toekomst, vol muziek, ritme en vooral....balans.

Liefs,


Joyce